یک شعر

دیواری فرو پاشیده
ویرانه ای, بر جا
بوم خوش آواز
بر بام


ماه بر آسمان
مهتابی سرد, می پاشد


باغ, سوخته
و درختان عطشان



پرنده ای تنها
سر در بال خویش
با زخمی در آواز فرو خورده اش.



منصوره اشرافی