پُل سِزان ( Paul Cézanne)
وجودی نامهربان
دشت از خوابی هزار ساله برمی خیزد
و خون جوان تو
در رگهایش
سردی را می شوید
و زمین از انتظاری طولانی
بار ور می شود
و من خستگی قرنها فصل زمستان
بدوش می کشم
و در انتظار رویای تو
پیر میشوم
و بازوانم را
در آغوش میکشم
تا قامت سترگ تو را
ترسیم کنم
.
فرهاد فرهادپور
No comments:
Post a Comment