Light
منصوره اشرافی
وقتی
نزدیک گذر گاه های سرد سحرگاه
بذر روز پاشیدیم،
تماشا کردیم
هر چیز را زنده
اما،
تاریک.
وقتی
سر می گذاری بر بازوان
دست ها،
آفتاب می شود
در دشت های وسیع
وصحراها،
جوانه می زنند
وآسمان می شود دریاها.
بر بستر شب
ستاره ها پیمودیم
و انتهایش طلوع کردیم.
در باغ شاخه های در هم تنیده،
خواب آلوده و برهنه
خورشید جوانه می زند
روز بیدار می شود.
وقتی
فرو ریختی آب ها را
بر خاکی که خفته ایم
مرگ را،
دیگر جایی نیست.
_________
اؤلوم
او واخ كي
سحر چاغي نين
دونموش سويوق يوللارينا
گوندوزون
توخومون سپديك ،
سئير ائتديك هرزادي
جانلي و قارانليق.
اوندا كي
باش قويورسان چيي نيمه،
اَل لرين
گونش اولور
و قيزمار چؤل لر،
ياشيل لانيب آچيرلار
و گؤي اوزو
دنيزلره چئوريلير.
گئجه نين ياتاقيندا
اولدوزلارا چاتديق
و سونون دا
گونش كيمي
باش قاغزاديق.
دولاشيق – ساراميشيق
بوداق لار باغين دا،
گونش ، لوت چيپلاق
يوخولو - يوخولو چيتداركن
گوندوز
آييليب آياغا قاخير.
او واخ كي سولاري ،
آخيتدين جالاتدين
ياتديغيميزتوپراق لارا،
بيل كي اؤلوم
معناسيز دير.
ترجمه به ترکی توسط علیرضا ذیحق
No comments:
Post a Comment