ای خانه های درهم تنیده ی محزون
ای ستاره های فرو افتاده بر
خاک
ای بادهای سرکش ویرانگر
ای ابرهای درهم فشرده ی خشم
آگین
و ای شب،
ای شب خاموش و سیاه و سرد
از کنارتان،
چون رویایی گم شده
آهسته گذر می کنم
و خود را
دوباره باز می یابم .
منصوره اشرافی
از کتاب ـ شعرهای سکوت
No comments:
Post a Comment