بیا آواز سر دهیم عشق را و بیهودگی را
و دیگر هیچ
جهان و کار جهان!
در سرزمین های گونه گون زیسته ام
جایی نمانده دیگر
برای زنده ماندن
هر چند گلیرگ های گل سرخ
ار اندوه جان می دهند
آن به که خوش باشم
در برابر کرده های نیک
در گذار باور همگان.
------
ازرا پاوند- ترجمه ابوالقاسم اسماعیل پور
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر